пераабучэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пераабучэ́нне
Р. пераабучэ́ння
Д. пераабучэ́нню
В. пераабучэ́нне
Т. пераабучэ́ннем
М. пераабучэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)