пераабучы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пераабучу́ пераабу́чым
2-я ас. пераабу́чыш пераабу́чыце
3-я ас. пераабу́чыць пераабу́чаць
Прошлы час
м. пераабучы́ў пераабучы́лі
ж. пераабучы́ла
н. пераабучы́ла
Загадны лад
2-я ас. пераабучы́ пераабучы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пераабучы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)