пенькатрапа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
пенькатрапа́нне | |
пенькатрапа́ння | |
пенькатрапа́нню | |
пенькатрапа́нне | |
пенькатрапа́ннем | |
пенькатрапа́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)