пемзаўшчы́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пемзаўшчы́к | пемзаўшчыкі́ | |
| пемзаўшчыка́ | пемзаўшчыко́ў | |
| пемзаўшчыку́ | пемзаўшчыка́м | |
| пемзаўшчыка́ | пемзаўшчыко́ў | |
| пемзаўшчыко́м | пемзаўшчыка́мі | |
| пемзаўшчыку́ | пемзаўшчыка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)