паўторнаро́дзячая
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| паўторнаро́дзячая | паўторнаро́дзячыя | |
| паўторнаро́дзячай | паўторнаро́дзячых | |
| паўторнаро́дзячай | паўторнаро́дзячым | |
| паўторнаро́дзячую | паўторнаро́дзячых | |
| паўторнаро́дзячай паўторнаро́дзячаю |
паўторнаро́дзячымі | |
| паўторнаро́дзячай | паўторнаро́дзячых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)