паўсуко́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. паўсуко́ннік
Р. паўсуко́нніку
Д. паўсуко́нніку
В. паўсуко́ннік
Т. паўсуко́ннікам
М. паўсуко́нніку

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)