паўсуко́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўсуко́нны паўсуко́нная паўсуко́ннае паўсуко́нныя
Р. паўсуко́ннага паўсуко́ннай
паўсуко́ннае		 паўсуко́ннага паўсуко́нных
Д. паўсуко́ннаму паўсуко́ннай паўсуко́ннаму паўсуко́нным
В. паўсуко́нны (неадуш.)
паўсуко́ннага (адуш.)		 паўсуко́нную паўсуко́ннае паўсуко́нныя (неадуш.)
паўсуко́нных (адуш.)
Т. паўсуко́нным паўсуко́ннай
паўсуко́ннаю		 паўсуко́нным паўсуко́ннымі
М. паўсуко́нным паўсуко́ннай паўсуко́нным паўсуко́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)