паўпісьме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўпісьме́нны паўпісьме́нная паўпісьме́ннае паўпісьме́нныя
Р. паўпісьме́ннага паўпісьме́ннай
паўпісьме́ннае		 паўпісьме́ннага паўпісьме́нных
Д. паўпісьме́ннаму паўпісьме́ннай паўпісьме́ннаму паўпісьме́нным
В. паўпісьме́нны (неадуш.)
паўпісьме́ннага (адуш.)		 паўпісьме́нную паўпісьме́ннае паўпісьме́нныя (неадуш.)
паўпісьме́нных (адуш.)
Т. паўпісьме́нным паўпісьме́ннай
паўпісьме́ннаю		 паўпісьме́нным паўпісьме́ннымі
М. паўпісьме́нным паўпісьме́ннай паўпісьме́нным паўпісьме́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)