паўпусты́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўпусты́нны паўпусты́нная паўпусты́ннае паўпусты́нныя
Р. паўпусты́ннага паўпусты́ннай
паўпусты́ннае		 паўпусты́ннага паўпусты́нных
Д. паўпусты́ннаму паўпусты́ннай паўпусты́ннаму паўпусты́нным
В. паўпусты́нны (неадуш.)
паўпусты́ннага (адуш.)		 паўпусты́нную паўпусты́ннае паўпусты́нныя (неадуш.)
паўпусты́нных (адуш.)
Т. паўпусты́нным паўпусты́ннай
паўпусты́ннаю		 паўпусты́нным паўпусты́ннымі
М. паўпусты́нным паўпусты́ннай паўпусты́нным паўпусты́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)