паўпрычапны́
прыметнік, адносны
| паўпрычапны́ | паўпрычапна́я | паўпрычапно́е | паўпрычапны́я | |
| паўпрычапно́га | паўпрычапно́й паўпрычапно́е |
паўпрычапно́га | паўпрычапны́х | |
| паўпрычапно́му | паўпрычапно́й | паўпрычапно́му | паўпрычапны́м | |
| паўпрычапны́ ( паўпрычапно́га ( |
паўпрычапну́ю | паўпрычапно́е | паўпрычапны́я ( паўпрычапны́х ( |
|
| паўпрычапны́м | паўпрычапно́й паўпрычапно́ю |
паўпрычапны́м | паўпрычапны́мі | |
| паўпрычапны́м | паўпрычапно́й | паўпрычапны́м | паўпрычапны́х | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)