паўпераме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўпераме́нны паўпераме́нная паўпераме́ннае паўпераме́нныя
Р. паўпераме́ннага паўпераме́ннай
паўпераме́ннае		 паўпераме́ннага паўпераме́нных
Д. паўпераме́ннаму паўпераме́ннай паўпераме́ннаму паўпераме́нным
В. паўпераме́нны (неадуш.)
паўпераме́ннага (адуш.)		 паўпераме́нную паўпераме́ннае паўпераме́нныя (неадуш.)
паўпераме́нных (адуш.)
Т. паўпераме́нным паўпераме́ннай
паўпераме́ннаю		 паўпераме́нным паўпераме́ннымі
М. паўпераме́нным паўпераме́ннай паўпераме́нным паўпераме́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)