паўнашчо́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўнашчо́кі паўнашчо́кая паўнашчо́кае паўнашчо́кія
Р. паўнашчо́кага паўнашчо́кай
паўнашчо́кае		 паўнашчо́кага паўнашчо́кіх
Д. паўнашчо́каму паўнашчо́кай паўнашчо́каму паўнашчо́кім
В. паўнашчо́кі (неадуш.)
паўнашчо́кага (адуш.)		 паўнашчо́кую паўнашчо́кае паўнашчо́кія (неадуш.)
паўнашчо́кіх (адуш.)
Т. паўнашчо́кім паўнашчо́кай
паўнашчо́каю		 паўнашчо́кім паўнашчо́кімі
М. паўнашчо́кім паўнашчо́кай паўнашчо́кім паўнашчо́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)