паўнаце́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўнаце́лы паўнаце́лая паўнаце́лае паўнаце́лыя
Р. паўнаце́лага паўнаце́лай
паўнаце́лае		 паўнаце́лага паўнаце́лых
Д. паўнаце́ламу паўнаце́лай паўнаце́ламу паўнаце́лым
В. паўнаце́лы (неадуш.)
паўнаце́лага (адуш.)		 паўнаце́лую паўнаце́лае паўнаце́лыя (неадуш.)
паўнаце́лых (адуш.)
Т. паўнаце́лым паўнаце́лай
паўнаце́лаю		 паўнаце́лым паўнаце́лымі
М. паўнаце́лым паўнаце́лай паўнаце́лым паўнаце́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)