паўнасы́чаны
прыметнік, адносны
| паўнасы́чаны | паўнасы́чаная | паўнасы́чанае | паўнасы́чаныя | |
| паўнасы́чанага | паўнасы́чанай паўнасы́чанае |
паўнасы́чанага | паўнасы́чаных | |
| паўнасы́чанаму | паўнасы́чанай | паўнасы́чанаму | паўнасы́чаным | |
| паўнасы́чаны ( паўнасы́чанага ( |
паўнасы́чаную | паўнасы́чанае | паўнасы́чаныя ( паўнасы́чаных ( |
|
| паўнасы́чаным | паўнасы́чанай паўнасы́чанаю |
паўнасы́чаным | паўнасы́чанымі | |
| паўнасы́чаным | паўнасы́чанай | паўнасы́чаным | паўнасы́чаных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)