паўнапра́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўнапра́ўны паўнапра́ўная паўнапра́ўнае паўнапра́ўныя
Р. паўнапра́ўнага паўнапра́ўнай
паўнапра́ўнае		 паўнапра́ўнага паўнапра́ўных
Д. паўнапра́ўнаму паўнапра́ўнай паўнапра́ўнаму паўнапра́ўным
В. паўнапра́ўны (неадуш.)
паўнапра́ўнага (адуш.)		 паўнапра́ўную паўнапра́ўнае паўнапра́ўныя (неадуш.)
паўнапра́ўных (адуш.)
Т. паўнапра́ўным паўнапра́ўнай
паўнапра́ўнаю		 паўнапра́ўным паўнапра́ўнымі
М. паўнапра́ўным паўнапра́ўнай паўнапра́ўным паўнапра́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)