паўназна́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўназна́чны паўназна́чная паўназна́чнае паўназна́чныя
Р. паўназна́чнага паўназна́чнай
паўназна́чнае		 паўназна́чнага паўназна́чных
Д. паўназна́чнаму паўназна́чнай паўназна́чнаму паўназна́чным
В. паўназна́чны (неадуш.)
паўназна́чнага (адуш.)		 паўназна́чную паўназна́чнае паўназна́чныя (неадуш.)
паўназна́чных (адуш.)
Т. паўназна́чным паўназна́чнай
паўназна́чнаю		 паўназна́чным паўназна́чнымі
М. паўназна́чным паўназна́чнай паўназна́чным паўназна́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)