паўнагу́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўнагу́чны паўнагу́чная паўнагу́чнае паўнагу́чныя
Р. паўнагу́чнага паўнагу́чнай
паўнагу́чнае		 паўнагу́чнага паўнагу́чных
Д. паўнагу́чнаму паўнагу́чнай паўнагу́чнаму паўнагу́чным
В. паўнагу́чны (неадуш.)
паўнагу́чнага (адуш.)		 паўнагу́чную паўнагу́чнае паўнагу́чныя (неадуш.)
паўнагу́чных (адуш.)
Т. паўнагу́чным паўнагу́чнай
паўнагу́чнаю		 паўнагу́чным паўнагу́чнымі
М. паўнагу́чным паўнагу́чнай паўнагу́чным паўнагу́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)