паіна́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паіна́чу паіна́чым
2-я ас. паіна́чыш паіна́чыце
3-я ас. паіна́чыць паіна́чаць
Прошлы час
м. паіна́чыў паіна́чылі
ж. паіна́чыла
н. паіна́чыла
Загадны лад
2-я ас. паіна́ч паіна́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час паіна́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)