паімшы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паімшу́ паімшы́м
2-я ас. паімшы́ш паімшыце́
3-я ас. паімшы́ць паімша́ць
Прошлы час
м. паімшы́ў паімшы́лі
ж. паімшы́ла
н. паімшы́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час паімшы́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)