паімча́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паімчу́ся паімчы́мся
2-я ас. паімчы́шся паімчыце́ся
3-я ас. паімчы́цца паімча́цца
Прошлы час
м. паімча́ўся паімча́ліся
ж. паімча́лася
н. паімча́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час паімча́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)