паімкнё́ны
прыметнік, адносны
| паімкнё́ны | паімкнё́ная | паімкнё́нае | паімкнё́ныя | |
| паімкнё́нага | паімкнё́най паімкнё́нае |
паімкнё́нага | паімкнё́ных | |
| паімкнё́наму | паімкнё́най | паімкнё́наму | паімкнё́ным | |
| паімкнё́ны ( паімкнё́нага ( |
паімкнё́ную | паімкнё́нае | паімкнё́ныя ( паімкнё́ных ( |
|
| паімкнё́ным | паімкнё́най паімкнё́наю |
паімкнё́ным | паімкнё́нымі | |
| паімкнё́ным | паімкнё́най | паімкнё́ным | паімкнё́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)