пая́ўкаць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пая́ўкае пая́ўкаюць
Прошлы час
м. пая́ўкаў пая́ўкалі
ж. пая́ўкала
н. пая́ўкала
Дзеепрыслоўе
прош. час пая́ўкаўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)