паясні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паясню́ паясні́м
2-я ас. паясні́ш паясніце́
3-я ас. паясні́ць паясня́ць
Прошлы час
м. паясні́ў паясні́лі
ж. паясні́ла
н. паясні́ла
Загадны лад
2-я ас. паясні́ паясні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час паясні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)