пашыхава́ць
‘пастроіць каго-небудзь, што-небудзь (салдат, роту); пашанцаваць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пашыху́ю | пашыху́ем | |
| пашыху́еш | пашыху́еце | |
| пашыху́е | пашыху́юць | |
| Прошлы час | ||
| пашыхава́ў | пашыхава́лі | |
| пашыхава́ла | ||
| пашыхава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| пашыху́й | пашыху́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пашыхава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)