пашуме́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пашумлю́ пашумі́м
2-я ас. пашумі́ш пашуміце́
3-я ас. пашумі́ць пашумя́ць
Прошлы час
м. пашуме́ў пашуме́лі
ж. пашуме́ла
н. пашуме́ла
Загадны лад
2-я ас. пашумі́ пашумі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пашуме́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)