пашко́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
пашко́джанне | пашко́джанні | |
пашко́джання | пашко́джанняў | |
пашко́джанню | пашко́джанням | |
пашко́джанне | пашко́джанні | |
пашко́джаннем | пашко́джаннямі | |
пашко́джанні | пашко́джаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)