пашке́ліць

‘пакпіць з каго-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пашке́лю пашке́лім
2-я ас. пашке́ліш пашке́ліце
3-я ас. пашке́ліць пашке́ляць
Прошлы час
м. пашке́ліў пашке́лілі
ж. пашке́ліла
н. пашке́ліла
Загадны лад
2-я ас. пашке́ль пашке́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час пашке́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)