пашке́ліць
‘пакпіць з каго-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пашке́лю | пашке́лім | |
| пашке́ліш | пашке́ліце | |
| пашке́ліць | пашке́ляць | |
| Прошлы час | ||
| пашке́ліў | пашке́лілі | |
| пашке́ліла | ||
| пашке́ліла | ||
| Загадны лад | ||
| пашке́ль | пашке́льце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пашке́ліўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)