пачуне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пачуне́ю пачуне́ем
2-я ас. пачуне́еш пачуне́еце
3-я ас. пачуне́е пачуне́юць
Прошлы час
м. пачуне́ў пачуне́лі
ж. пачуне́ла
н. пачуне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пачуне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)