пачу́каць
‘пападскокваць; пазабаўляць каго-небудзь (дзіця)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пачу́каю | пачу́каем | |
| пачу́каеш | пачу́каеце | |
| пачу́кае | пачу́каюць | |
| Прошлы час | ||
| пачу́каў | пачу́калі | |
| пачу́кала | ||
| пачу́кала | ||
| Загадны лад | ||
| пачу́кай | пачу́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пачу́каўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)