пачукаве́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пачукаве́ю пачукаве́ем
2-я ас. пачукаве́еш пачукаве́еце
3-я ас. пачукаве́е пачукаве́юць
Прошлы час
м. пачукаве́ў пачукаве́лі
ж. пачукаве́ла
н. пачукаве́ла
Загадны лад
2-я ас. пачукаве́й пачукаве́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пачукаве́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)