пачуйне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пачуйне́ю пачуйне́ем
2-я ас. пачуйне́еш пачуйне́еце
3-я ас. пачуйне́е пачуйне́юць
Прошлы час
м. пачуйне́ў пачуйне́лі
ж. пачуйне́ла
н. пачуйне́ла
Загадны лад
2-я ас. пачуйне́й пачуйне́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пачуйне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)