пачужэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пачужэ́ю пачужэ́ем
2-я ас. пачужэ́еш пачужэ́еце
3-я ас. пачужэ́е пачужэ́юць
Прошлы час
м. пачужэ́ў пачужэ́лі
ж. пачужэ́ла
н. пачужэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пачужэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)