пачува́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
пачува́нне | пачува́нні | |
пачува́ння | пачува́нняў | |
пачува́нню | пачува́нням | |
пачува́нне | пачува́нні | |
пачува́ннем | пачува́ннямі | |
пачува́нні | пачува́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)