пачо́ўгаць

‘пайсці шырокім крокам’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пачо́ўгаю пачо́ўгаем
2-я ас. пачо́ўгаеш пачо́ўгаеце
3-я ас. пачо́ўгае пачо́ўгаюць
Прошлы час
м. пачо́ўгаў пачо́ўгалі
ж. пачо́ўгала
н. пачо́ўгала
Загадны лад
2-я ас. пачо́ўгай пачо́ўгайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пачо́ўгаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)