пачвя́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пачвя́каю пачвя́каем
2-я ас. пачвя́каеш пачвя́каеце
3-я ас. пачвя́кае пачвя́каюць
Прошлы час
м. пачвя́каў пачвя́калі
ж. пачвя́кала
н. пачвя́кала
Загадны лад
2-я ас. пачвя́кай пачвя́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пачвя́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)