пачака́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
пачака́нне | пачака́нні | |
пачака́ння | пачака́нняў | |
пачака́нню | пачака́нням | |
пачака́нне | пачака́нні | |
пачака́ннем | пачака́ннямі | |
пачака́нні | пачака́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)