пацяшэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| пацяшэ́нне | пацяшэ́нні | |
| пацяшэ́ння | пацяшэ́нняў | |
| пацяшэ́нню | пацяшэ́нням | |
| пацяшэ́нне | пацяшэ́нні | |
| пацяшэ́ннем | пацяшэ́ннямі | |
| пацяшэ́нні | пацяшэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)