пацучаня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. пацучаня́ пацучаня́ты
Р. пацучаня́ці пацучаня́т
Д. пацучаня́ці пацучаня́там
В. пацучаня́ пацучаня́т
Т. пацучанё́м пацучаня́тамі
М. пацучаня́ці пацучаня́тах

Іншыя варыянты: пацучанё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)