паце́шнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| паце́шнік | паце́шнікі | |
| паце́шніка | паце́шнікаў | |
| паце́шніку | паце́шнікам | |
| паце́шніка | паце́шнікаў | |
| паце́шнікам | паце́шнікамі | |
| паце́шніку | паце́шніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)