пацві́чыць
‘памуштраваць, адукаваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пацві́чу | пацві́чым | |
| пацві́чыш | пацві́чыце | |
| пацві́чыць | пацві́чаць | |
| Прошлы час | ||
| пацві́чыў | пацві́чылі | |
| пацві́чыла | ||
| пацві́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| пацві́ч | пацві́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пацві́чыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)