пацвярджэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пацвярджэ́нне пацвярджэ́нні
Р. пацвярджэ́ння пацвярджэ́нняў
Д. пацвярджэ́нню пацвярджэ́нням
В. пацвярджэ́нне пацвярджэ́нні
Т. пацвярджэ́ннем пацвярджэ́ннямі
М. пацвярджэ́нні пацвярджэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)