пацве́рджанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
пацве́рджанне | пацве́рджанні | |
пацве́рджання | пацве́рджанняў | |
пацве́рджанню | пацве́рджанням | |
пацве́рджанне | пацве́рджанні | |
пацве́рджаннем | пацве́рджаннямі | |
пацве́рджанні | пацве́рджаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)