пацве́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
пацве́льванне | пацве́льванні | |
пацве́львання | пацве́льванняў | |
пацве́льванню | пацве́льванням | |
пацве́льванне | пацве́льванні | |
пацве́льваннем | пацве́льваннямі | |
пацве́льванні | пацве́льваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)