пахі́тванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| пахі́тванне | пахі́тванні | |
| пахі́твання | пахі́тванняў | |
| пахі́тванню | пахі́тванням | |
| пахі́тванне | пахі́тванні | |
| пахі́тваннем | пахі́тваннямі | |
| пахі́тванні | пахі́тваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)