пахі́стванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
пахі́стванне | пахі́стванні | |
пахі́ствання | пахі́стванняў | |
пахі́стванню | пахі́стванням | |
пахі́стванне | пахі́стванні | |
пахі́стваннем | пахі́стваннямі | |
пахі́стванні | пахі́стваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)