пахіну́ць
‘пахіліць, нагнуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
пахіну́ | пахінё́м | |
пахіне́ш | пахіняце́ | |
пахіне́ | пахіну́ць | |
Прошлы час | ||
пахіну́ў | пахіну́лі | |
пахіну́ла | ||
пахіну́ла | ||
Загадны лад | ||
пахіні́ | пахіні́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
пахіну́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)