пахіну́ць

‘пахіліць, нагнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пахіну́ пахінё́м
2-я ас. пахіне́ш пахіняце́
3-я ас. пахіне́ пахіну́ць
Прошлы час
м. пахіну́ў пахіну́лі
ж. пахіну́ла
н. пахіну́ла
Загадны лад
2-я ас. пахіні́ пахіні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пахіну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)