пахму́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
пахму́рніца | пахму́рніцы | |
пахму́рніцы | пахму́рніц | |
пахму́рніцы | пахму́рніцам | |
пахму́рніцу | пахму́рніц | |
пахму́рніцай пахму́рніцаю |
пахму́рніцамі | |
пахму́рніцы | пахму́рніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)