пахму́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пахму́рніца | пахму́рніцы | |
| пахму́рніцы | пахму́рніц | |
| пахму́рніцы | пахму́рніцам | |
| пахму́рніцу | пахму́рніц | |
| пахму́рніцай пахму́рніцаю |
пахму́рніцамі | |
| пахму́рніцы | пахму́рніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)