пахму́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пахму́рнік | пахму́рнікі | |
| пахму́рніка | пахму́рнікаў | |
| пахму́рніку | пахму́рнікам | |
| пахму́рніка | пахму́рнікаў | |
| пахму́рнікам | пахму́рнікамі | |
| пахму́рніку | пахму́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)