пахаце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
пахаце́нне | пахаце́нні | |
пахаце́ння | пахаце́нняў | |
пахаце́нню | пахаце́нням | |
пахаце́нне | пахаце́нні | |
пахаце́ннем | пахаце́ннямі | |
пахаце́нні | пахаце́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)