пафу́кваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пафу́кваю пафу́кваем
2-я ас. пафу́кваеш пафу́кваеце
3-я ас. пафу́квае пафу́кваюць
Прошлы час
м. пафу́кваў пафу́квалі
ж. пафу́квала
н. пафу́квала
Загадны лад
2-я ас. пафу́квай пафу́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пафу́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)